Lomber omurganın osteokondrozu nedir?

Lomber bölgenin osteokondrozu, kemik dokusunda dejeneratif-distrofik değişiklikler ve beş alt omurun (20'den 24'e kadar) bozulmuş işleyişinin eşlik ettiği kas-iskelet sisteminin bir patolojisidir. Hastalık hastaya rahatsızlık verir ve ağrı, hareket sertliği gibi spesifik semptomlarla karakterizedir. Alt sırtın osteokondrozu, alevlenme ve remisyon dönemleri ile dalgalar halinde ortaya çıkar. İstatistiklere göre bu form en yaygın olanlardan biridir. Gözetimsiz bırakılan patoloji çoğu zaman geri dönüşü olmayan değişikliklere ve yaşam kalitesinde önemli bir bozulmaya yol açar. Bununla birlikte, yetkin bir entegre yaklaşımla osteokondroz başarıyla tedavi edilebilir.

Patolojinin ana nedenleri

Omurgadaki dejeneratif-distrofik değişikliklerin neden tetiklendiğine dair kesin bir veri yoktur. Patolojinin gelişmesinin başlangıç mekanizmasının eklemlerde yaşa bağlı erken değişiklikler olduğu varsayılmaktadır. Genetik olarak belirlenebilirler - kalıtım yoluyla aktarılırlar, ancak çoğu zaman başlangıçta olumsuz faktörlerin etkisi altında ortaya çıkarlar.

Bunlardan en önemlisi, yükün omurga üzerindeki yanlış dağılımıdır. Lumbosakral omurganın osteokondrozu aşağıdakilerle gelişebilir:

• yüksek topuklu ayakkabılar giymek;
• bir çantayı veya sırt çantasını değişmeden tek omuzda taşımak;
• rahatsız edici bir pozisyonda uzun süre uyumak veya dinlenmek;
• hareketsiz çalışma;
• ağırlık kaldırmak.

Osteokondroz gelişme riski taşıyanlar arasında kıkırdak ve kemik dokusunda doğal yıkıcı değişikliklerle karakterize edilen yaşlı insanlar, günlük ve yoğun antrenman yapan profesyonel sporcular, fetüs büyüdükçe ağırlık merkezi değişen hamile kadınlar ve alt kısımdaki yük yer alır. Sırt önemli ölçüde artar, ofis çalışanları oturma pozisyonunda çok fazla zaman harcamak zorunda kalır.

Doktorlar, dış risk faktörlerine ek olarak bir grup iç risk faktörünü de çağırır. Bunlar şunları içerir:

• kas-iskelet sisteminde önceki yaralanmalar;
• omurganın eğriliği;
• düz ayaklar;
• kalça ekleminin konjenital çıkığı veya subluksasyonu;
• otoimmün bozukluklar;
• eklem dokularının iltihabı;
• dolaşım sistemi patolojileri;
• endokrin hastalıkları;
• obezite.

Alt sırtın osteokondrozu ayrıca zehirlenme ve uzun süreli dehidrasyon, kötü alışkanlıklar, kalsiyum eksikliği ve alt sırttaki herhangi bir mekanik etki - morluklar, darbeler, düşmeler ile de tetiklenebilir.

Lomber omurganın osteokondrozu: belirtiler

Patoloji sadece kemik dokusunun kendisini değil, aynı zamanda omurganın hareket bölümünün tamamını da etkiler - omurlar, omurlar arası diskler, bağlar, çevredeki yumuşak dokular, kan damarları ve sinir uçları. Lomber omurganın osteokondrozu gelişir ve semptomları yavaş yavaş ve yavaş yavaş ciddi hasarla belirginleşir. Erken aşamalarda egzersiz sırasında orta derecede rahatsızlık, sonraki aşamalarda ise akut dayanılmaz ağrıdır. Akut dönemde klinik belirtiler belirgindir. Remisyon döneminde kaybolurlar ve erken aşamalarda bu, tedavi olmaksızın bile gerçekleşir.

Lomber omurganın osteokondrozu - semptomlar:

• omurganın etkilenen bölgesinde ağrı;
• ağrının omuz bıçaklarının bulunduğu bölgeye veya pelvis ve kalça eklemlerine doğru ışınlanması;
• alt sırtta sürekli gerginlik hissi;
• vücudu bükme ve döndürmede zorluk;
• sarkma;
• topallık;
• kas zayıflığı veya tersine artan ton;
• karıncalanma hissi.

Tanımlanan semptomların tümü her zaman aynı anda mevcut değildir. Ağrı sınırlı hareket kabiliyetiyle ilişkili olabilir ancak kas zayıflığı veya uyuşuklukla ilişkili olmayabilir. Yukarıda tartışılan işaretlerden herhangi biri doktora danışmak için bir neden olacaktır.

Hastalığın aşamaları

Lumbosakral omurganın osteokondrozuna eşlik eden semptomların yoğunluğu doğrudan patolojinin gelişim derecesine bağlıdır. Toplamda dört tane var.

1. İlk aşama. İlk yapısal ve işlevsel değişiklikler başlıyor. Omurlararası diskler kurur ve çatlayabilir. Bu aşamadaki belirtiler küçüktür. Birçok hasta, bunları, bir iş günü sonrasında, rahatsız ayakkabılar giyerek veya egzersiz yaptıktan sonra yorgunlukla karıştırır. Erken osteokondrozun temel belirtileri, alt sırttaki hafif rahatsızlıktır ve bu, eğilme ve dönme ile artar. Dinlendikten sonra kendi kendine azalacak hafif bir ağrı mümkündür.
2. İkinci aşama. Omurlararası disklerin yüksekliği azalır, kemik yapıları birbirine yaklaşır. Bu, hareket ederken sertlik ve ağrı gibi yeni bir semptom dizisine neden olur. Ağrı uzar ve yoğunlaşır ve pelvise ve bacaklara yayılabilir.
3. Üçüncü aşama. Bu aşamada omurlar deforme olur. Çıkıntılar oluşur - omurlararası diskler omurga kanalı bölgesine doğru çıkıntı yapar, ancak lifli halkalar sağlam kalır. Ana semptomlar yoğun ağrı, istirahatte bile rahatsız edici, azalmış hassasiyet, hareket ederken çatırdama ve tıklama, belde karıncalanma ve uyuşukluktur.
4. Dördüncü aşama. Patolojik değişiklikler ilerlemeye devam ediyor. Omurganın fonksiyonları kaybolur. Fıtık formu. Osteofitler (kemik büyümeleri) oluşur. Kan damarları sıkışabilir ve sinir lifleri sıkışabilir. Kötüleşen kan dolaşımı zemininde pelvik organların işleyişi bozulur. Erkeklerde sertleşme sorunu riski artar, kadınlarda ise adet döngüsünde bozulmalar görülür. Gelişmiş osteokondroz, alt sırtta keskin lumbago, topallık, tam hareketsizliğe kadar hareket kabiliyetinin bozulması ve artan sıcaklık ile kendini gösterir.

Lomber osteokondroz konusunda endişeleriniz varsa, tedavisi doğrudan hastalığın teşhis edildiği aşamaya bağlı olacaktır. Erken aşamalarda doktorun cephaneliğinde çok daha fazla iyileşme yöntemi ve tekniği vardır. Dejeneratif-distrofik değişikliklerin ilk aşamalarda tespiti, patolojinin cerrahi müdahaleye başvurmadan konservatif olarak tedavi edilmesini mümkün kılar.

Patoloji formları

Formlara bölünme, her zaman lomber sakral omurganın osteokondrozuna eşlik eden ağrı sendromunun özelliklerine dayanmaktadır. Toplamda üç tane var:

1. Lumbago. Bu, hareket etmeyi imkansız hale getiren akut bir atış ağrısıdır. Ağrının nedenleri sıkışmış sinirler veya kas spazmları olabilir.
2. Lumbodynia. Bu uzun süreli, ağrılı bir acıdır. Çıkıntıların ve fıtıkların oluşum aşamasının karakteristiğidir. Ayrıca rahatsızlık, burkulan bağlarla ilişkili olabilir.
3. Siyatik. Bu, pelvik bölgeye yayılan şiddetli bir ağrıdır. Hasta yürürken, otururken veya vücut pozisyonunu değiştirirken ağrıdan yakınır.

Eşlik eden semptomlara bağlı olarak iki patoloji türü daha ayırt edilir. Hastaya aşağıdaki teşhisler konabilir:

1. Radikülopati. Omurganın deformasyonuna bağlı olarak sinir uçlarının sıkışması eşlik eder. Hastalığın bu formunda hassasiyet azalır ve etkilenen bölge uyuşur. Acı ve karıncalanma hissi ifade edilir. Kas tonusunda olası azalma, reflekslerde bozulma, bacaklarda karıncalanma.
2. Diskojenik lomber osteokondroz. Bu, hastanın hareket kabiliyetinin sınırlı olduğu ciddi bir durumdur. Sırtının alt kısmı ve uzuvları uyuşmuş. Diğer semptomlar genel halsizlik, ateş, istemsiz idrara çıkma ve eğer hastalık uzarsa kilo kaybıdır.

Omurga hastalığı tehlikesi

Tedavi edilmeden bırakılan osteokondroz, yalnızca dayanılmaz ağrı ve hareket sertliği ile değil, aynı zamanda arka planında gelişebilecek bir dizi patolojiyle de doludur. En sık görülen komplikasyonlar:

• intervertebral fıtık;
• siyatik sinirin iltihabı;
• radikülit;
• parezi.

Eşlik eden patolojileri önlemek için, tespit anından itibaren osteokondrozun tedavisine hemen başlamak gerekir. Terapiye yetkin bir yaklaşımla kemik ve kıkırdak dokusunun tahribatını durdurmak veya önemli ölçüde yavaşlatmak mümkündür.

Patolojiyi teşhis etme yöntemleri

Lomber sakral omurganın osteokondrozu, benzer semptomlarla ortaya çıkabilen kas-iskelet sistemi sisteminin diğer patolojilerinden ayırt edilmelidir. Birincil aşama bir nörolog, ortopedi uzmanı veya cerrahla yapılan konsültasyondur. Doktor şikayetleri açıklığa kavuşturur, anamnez toplar, fizik muayene yapar, hastanın duruş ve duruşunun özelliklerine, iş faaliyetinin niteliğine, kötü alışkanlıklara ve eşlik eden hastalıklara dikkat eder.

En doğru tanı için enstrümantal teknikler kullanılır:

• MR;
• radyografi;
• kontrast maddeli miyelografi;
• çok kesitli CT.

Teşhis prosedürlerinin her biri, doktorun o andaki lomber ve sakral omurganın durumunu değerlendirmesine olanak tanır. Görüntüler, omurlardaki yapısal değişiklikleri açıkça gösteriyor ve bu da osteokondrozun evresini gösteriyor. Elde edilen verilere dayanarak uzman, hastanın daha ileri tedavisine yönelik taktiklere karar verir.

Laboratuvar tanısı çok önemli değildir, ancak endike ise çalışmalar önerilebilir. Özellikle lomber osteokondroz tanısı konulursa, kan testlerinin sonuçlarına göre tedavi önerilebilir. Omurgaya bitişik kas liflerindeki inflamatuar süreçlerin yoğunluğunu açıklığa kavuşturmak için gereklidirler.

Lomber osteokondroz: tedavi

Patolojiye karşı mücadele bir nöroloğun gözetiminde gerçekleştirilir ve doku hasarının derecesi ve kapsamı belirlendiğinde kapsamlı bir teşhisin ardından başlar. Modern tıp bir dizi etkili konservatif yöntem sunmaktadır. Kullanımları beklenen sonuca yol açmazsa doktorlar ameliyata başvururlar.

Lomber osteokondroz: fizyoterapi yöntemleriyle tedavi

Tüm fizyoterapötik teknikler iyidir çünkü sakral ve lomber omurgayı kapsamlı bir şekilde etkilerler. Bu yaklaşım ağrıyla başa çıkmanıza, iltihabı azaltmanıza ve normal kan dolaşımını yeniden sağlamanıza olanak tanır.

Lomber omurganın osteokondrozu ilerlediğinde tedavi kapsamlı olmalıdır. Şikayetleri olan hastalara reçete edilir:

• elektroforez - harici kullanım için ilaç kullanma olasılığı ile sorunlu alanın sürekli elektriksel darbelere maruz bırakılması;
• diadinamik terapi - darbeli akımları kullanan bir elektroterapi çeşidi;
• manyetoterapi – alternatif veya statik manyetik alanlarla tedavi;
• ultrason tedavisi - yüksek frekanslı ses dalgalarının etkisi;
• şok dalgası terapisi - düşük frekanslı akustik darbelere maruz kalma;

İki nüansı dikkate almak önemlidir. Birincisi, fizyoterapötik tedavinin etkisi ancak süresi her hasta için ayrı ayrı seçilen bir dizi prosedürden sonra fark edilir. İkincisi, fizyoterapinin bağımsız bir yöntem olarak başlangıç derecesindeki osteokondrozda işe yaramasıdır. Büyük çaplı lezyonlarda medikal ve cerrahi tedaviye ek olarak yardımcı teknik olarak önerilmektedir.

Lomber osteokondroz: ilaçlarla tedavi

Lomber ve sakral omurganın lezyonları için farmakoterapi, akut ağrıyı hafifletmeyi ve inflamatuar süreçleri baskılamayı amaçlamaktadır. Yöntem, semptomların tam bir hayata müdahale ettiği akut aşamada geçerlidir.

Lomber osteokondrozun ilaçlarla nasıl tedavi edileceğine her zaman bireysel olarak karar verilir. Bir nörolog farklı farmakolojik gruplardan ilaçları reçete edebilir. Temel:

• Omurga ve bitişik dokulardaki iltihabı baskılayan NSAID'ler (sistemik ve lokal);
• kas spazmlarını hafifletmek için kas gevşeticiler;
• kan dolaşımını iyileştirmek için anjiyo koruyucular;
• intervertebral disklerin kıkırdak dokusunu tahribattan korumak için kondroprotektörler;
• Sinir iletimini iyileştirmek için B vitaminleri;
• Hareket kabiliyetini sınırlayan keskin atış ağrıları için analjezikler.

Sakral ve lomber bölgelerin patolojisini tedavi etme yöntemi olarak egzersiz terapisi

Osteokondroz için yoğun eğitim kesinlikle yasaktır, ancak fiziksel aktiviteden tamamen vazgeçemezsiniz. Aksine, orta şiddette ve sürede yapılan egzersizler kan dolaşımının yeniden sağlanmasına ve ağrının azaltılmasına yardımcı olur.

Lomber omurganın osteokondrozu egzersiz terapisi ile nasıl tedavi edilir:

1. Bir eğitmenle çalışın. Eğitmen size belirli bir durumda hangi egzersizlere izin verildiğini gösterecek ve bunların doğru şekilde yapıldığından emin olacaktır. Teknolojideki en küçük kusurlar bile eğitimin etkinliğini önemli ölçüde azaltabilir ve hatta zarara neden olabilir.
2. Derse dikkatlice hazırlanın. Egzersizden önce kasları ısıtmanız önerilir - alt sırt ve sakruma hafifçe masaj yapabilirsiniz.  
3. Yükü kesinlikle dozlayın. Alt sırt hassas bir bölgedir. Aşırı efordan kaçınmak için derslerin süresini izlemeniz gerekir. Optimum süreleri 20 dakikadan fazla değildir.
4. Egzersizin yoğunluğunu yavaş yavaş artırın. Deneyimi olmayan yeni başlayanlar için basit egzersizler ve kısa programlar uygundur. Bir süredir egzersiz terapisi yapanlar için daha karmaşık seçeneklere geçebilirsiniz.
5. Düzenli olmayı unutmayın. Tek seferlik bir egzersiz gözle görülür iyileştirmeler getirmeyecektir. Hasta düzenli olarak (en iyi ihtimalle haftada iki kez) egzersiz terapisine katılırsa lomber ve sakral omurgadaki ağrı azalır.
6. Kontrendikasyonları düşünün. Fizik tedavinin osteokondroz tedavisinde güvenli bir yöntem olduğu kanıtlanmıştır ancak sınırlamaları vardır. Kendinizi iyi hissetmiyorsanız (ateş, halsizlik veya ateşin yükselmesi) egzersizi bırakmalısınız.

Tedavisi hastalığın süresini dikkate alması gereken lomber osteokondroz, tüm kurallara sıkı sıkıya uyulduğu takdirde sizi rahatsız etmeyecektir.

1. Akut dönemde. Yalnızca yumuşak ve yavaş hareketlere izin verilir. Egzersiz sırasında ağrı artarsa, durup eklemlerinizi dinlendirmeniz gerekir.
2. Subakut dönemde. Ağrı sendromu azalır, hareketlilik yeniden sağlanır, böylece antrenmanın yoğunluğunu biraz artırabilir ve süresini artırabilirsiniz. Ancak bozulmayı önlemek için sağlığınızı dikkatle izlemeniz gerekir.
3. Remisyonda. Lomber omurganın patolojileri için tüm egzersizlere izin veriyoruz, ancak aşırı eforun hastalığın yeni bir alevlenmesiyle dolu olduğunu hatırlamak önemlidir.

Lomber osteokondrozun hafif veya orta şiddette teşhisi konulursa, beden eğitimi tedavisi de evde yapılabilir. Eğitmen gözetiminde egzersiz tekniği mükemmelleştirildikten sonra egzersizlerin evde tekrarlanması yasaktır. Antrenman için bir jimnastik minderine, bir ruloya ve bir topa ihtiyacınız olacak.

Modern egzersiz terapisi ve rehabilitasyon odaları yalnızca geleneksel aksesuarlarla değil aynı zamanda özel tıbbi simülatörlerle de donatılmıştır. Hastalıklardan nazikçe ve güvenli bir şekilde kurtulmanıza yardımcı olur ve etkinlikleri daha eğlenceli ve etkileşimli hale getirir. Örneğin nöromüsküler rehabilitasyon sistemi, rehabilitasyonu kişinin kendisi ile heyecan verici bir rekabete dönüştürmektedir. Hasta hareketli bir platform üzerinde durur ve ekranda gösterilen egzersizleri yapar. Simülatörün bir diğer önemli avantajı da hastanın durumundaki en ufak ilerlemeyi bile takip edebilmesidir. Sistem, gerçekleştirilen her egzersizin sonucunu değerlendirir ve doktor, eğitimden eğitime ilerlemeyi görebilir. Başarısını bilmek aynı zamanda hastaları daha çok denemeye ve pes etmemeye motive eder.

Manuel terapi

Egzersiz terapisini ve lomber patolojiye yönelik ilaçları manuel terapiyle desteklerseniz iyi sonuçlar elde edilebilir. Yöntem şunları sağlar:

• kas liflerinin hipertonisitesini ortadan kaldırmak;
• ağrıyı hafifletmek;
• lomber ve sakrum bölgelerinde kan akışını yeniden sağlamak;
• Metabolik süreçlerin seyrini iyileştirmek.

Manuel terapi, omurga üzerindeki yükü uygun şekilde yeniden dağıtmanın ve kendinizi daha fazla yıkıcı değişikliklerden korumanın etkili bir yoludur. Bu yöntemin iyi yanı, yalnızca ağrıyı hafifletmekle kalmayıp aynı zamanda lomber osteokondrozun arka planında sıklıkla gelişen nörolojik bozuklukları da önlemesidir.  

Şu anda, kayropraktörler masaj ve tekarterapi gibi fizik tedavi yöntemlerini birleştirmektedir. Elektromanyetik dalgalar derin kemik dokusuna nüfuz eder ve ağrı ataklarını hafifletmenize ve hareketliliği hızlı bir şekilde geri kazanmanıza olanak tanır.  

Cerrahi yöntemler

İlaçlar, fizyoterapi ve egzersiz terapisi ile tedavisi her zaman etkili olmayan lomber omurganın osteokondrozu hastanın hayatını önemli ölçüde zorlaştırır. Bazı durumlarda ağrının giderilmesi ve sırt hareketliliğinin yeniden sağlanması için yalnızca cerrahi müdahale uygulanabilir. Modern yöntemler ve teknolojik ekipmanlar, minimal invaziv operasyonların daha kısa rehabilitasyon süresiyle gerçekleştirilmesine olanak sağlamaktadır.

Osteokondroz için aşağıdaki müdahale yöntemleri geçerlidir:

• intervertebral fıtığın endoskopik eksizyonu - mikrocerrahi aletler ve yerleşik bir kamera kullanılarak;
• intervertebral fıtığın transfasetle çıkarılması - beyin cerrahisi tüp dilatörleri kullanılarak;
• laminektomi - patolojik olarak değiştirilmiş kemik süreçlerinin cerrahi olarak çıkarılması;
• mikrodiskektomi – fıtık çıkıntısının ortadan kaldırılması.

Cerrahi müdahale için doğrudan endikasyonlar, tekrarlayan fıtıklar, omurilik kanalının daraldığı spinal stenoz ve omurların birbirine göre yer değiştirdiği bir patoloji olan dejeneratif spondilolistezistir. Diğer tüm durumlarda, lomber omurganın osteokondrozu doğrulanırsa, doktorlar konservatif yöntemlerle tedaviyi gerçekleştirmeye çalışırlar.

Hastalığın önlenmesi

Osteokondroz belirtileri rahatsızlığa neden olur ve patolojinin tedavisi uzun zaman alabilir. Hassas bel bölgesini aşırı efordan önceden korumak çok daha etkilidir. Önleyici amaçlar için tavsiye edilir:

1. Ofis işleri sırasında iş yerinizi uygun şekilde düzenleyin. Sandalyenin arkası sırtın alt kısmını desteklemeli, masa ise yüksekliğe uygun olmalıdır.
2. Rahatsız edici ayakkabılardan kaçının. Kadınlar için en uygun topuk yüksekliği 5 cm'ye kadardır. Ayak deformasyonuna ve düz ayaklara katkıda bulundukları için düz tabanların da hariç tutulması tavsiye edilir - faktörlerden biri.
3. Osteokondroz riski.
4. Egzersiz yapmak. Ağır nesnelerin kaldırılmasından kaçınılmalıdır. Herhangi bir kontrendikasyon yoksa yüzme, yürüyüş ve kardiyo antrenmanı faydalıdır.
5. Dengeli bir diyet yiyin. Diyet kalsiyum, fosfor ve B vitamini kaynağı olan gıdaları içermelidir. Bunlar balık, süt ürünleri, yeşil yapraklı sebzeler ve tahıllardır. Bu maddeler eklemlerin tüm elemanlarını güçlendirmek ve sinir sistemini desteklemek için gereklidir.
6. Yeterli uyku aldığınızdan emin olun. Orta sertlikte ortopedik bir yatakta uyumak daha iyidir. Vücudun günlük stresten arındığı, anatomik olarak doğru bir duruş sağlayacaktır.
7. Vücut ağırlığını kontrol edin. Obezite kışkırtıcı faktörlerden biridir. Ağırlığın normal olması durumunda omurgaya binen yük yeterli şekilde dağıtılacak ve dolaşım bozuklukları riski en aza indirilecektir.

Osteokondrozlu hastaların prognozu doğrudan omurlara verilen hasarın derecesine bağlıdır. Bu nedenle zamanında teşhis son derece önemlidir. Bel ağrısından endişeleniyorsanız ve görüntüler ilk aşamalardaki yıkıcı süreçleri ortaya koyuyorsa tedaviye başlamanız gerekir. Erken evrelerde ilaçlar ve fizik tedavi etkilidir. Daha sonraki vakalarda ameliyatsız yapmak nadiren mümkündür. Egzersiz terapisi herhangi bir biçimde ve herhangi bir aşamada ek bir yardım önlemi olarak kullanılabilir.